Interview met Christine Linneweever

Wat is uw  lievelingseten?                                                                                                                                                            O, dat is meteen al een moeilijke eerste vraag,  want ik vind heel veel dingen lekker om te eten. Als ik echt moet kiezen, dan kies ik voor pannenkoeken, lekker met suiker of stroop, maar ook met bijvoorbeeld kaas, of groente.

Wat is uw lievelingskleur?                                                                                                                                                    Groen! Mooie duurzame kleur en fijn dicht bij de natuur.

Wat is uw lievelingsdier?                                                                                                                                                          Heb ik eigenlijk niet. Ik houd van zoveel dieren.

Heeft u huisdieren?                                                                                                                                                                          Ja, een heleboel. Twee honden Max en Moby , een poes Reko, twee paarden Cointreau en Rico, acht kippen, twee varkentjes en drie schapen.

Wat zijn uw hobby’s?                                                                                                                                                                      Ik vind het heerlijk om te lezen, te tekenen en te schrijven en natuurlijk om voor alle dieren hier rond ons huis te zorgen.

Waarom houdt u zo van paarden?                                                                                                                                          Weet ik eigenlijk niet. Ze zijn lekker groot en hebben lieve ogen. Je kunt er fijn op rijden. Heel veel meisjes worden op jonge leeftijd gek op paarden en dat gold ook voor mij. Bij veel van die meisjes gaat het over als ze in de pubertijd komen, maar bij mij niet. Ik denk dat ik nog altijd ergens een beetje puber ben. 🙂

Welk soort paard is uw lievelingspaard?                                                                                                                                Een paard waarmee ik lekker kan rijden en knuffelen. Het ras maakt me eigenlijk niks uit. 

Hoe bedenkt u een verhaal en waar haalt u de inspiratie vandaan?                                                                                  Het bedenken van een verhaal gaat eigenlijk onderbewust. Het ontstaat als vanzelf, vooral als ik werk doe waar bij ik niet hoef na te denken, bijvoorbeeld de stal uitmesten. Ik bedenk dan bijvoorbeeld een sport en welk soort paard daar goed bij zou passen. En vervolgens bedenk ik wat een dergelijk paard dan allemaal mee zou kunnen maken. Het breidt zich steeds verder uit, tot ik een redelijk compleet beeld heb. Tot dat moment schrijf ik niks op, want als ik het op papier vastleg, dan houdt het bedenken vreemd genoeg op. Dat opschrijven doe ik pas als ik het verhaal in mijn hoofd compleet heb. Dan schrijf ik in het kort op hoe ik het verhaal eruit wil laten zien en dan komen er vanzelf nog meer ideeën in me omhoog en die schrijf ik dan ook weer op. Inspiratie heb ik niet echt nodig, het is allemaal fantasie en dat komt uit mijn grote duim.

Op welke plek schrijft u het liefst?                                                                                                                                                In mijn tuinhuis. Mijn man heeft speciaal voor mij in de tuin een tuinhuisje gebouwd,  waar ik in alle rust kan schrijven. Niemand die tegen me praat of me komt storen, heerlijk!

Hoe lang schrijft u al verhalen?                                                                                                                                                Met het schrijven van kinderboeken ben ik pas mee begonnen in 2007, maar voor die tijd was ik al heel veel jaren werkzaam als redacteur en schreef toen dus artikelen voor tijdschriften.

Is het leuker om te schrijven voor de paardenkrant of toch een echt leesboek? En wat is het verschil?                            Ik vond artikelen schrijven voor De Paardenkrant heel leuk en dat heb ik ook zestien jaar lang gedaan, maar toen  had ik het allemaal wel een keer gezien, gehoord en geschreven. Ik vind het schrijven van kinderboeken veel leuker,  alleen al maar omdat het helemaal naar je eigen fantasie mag invullen. Dat je heerlijk het verhaal een heel andere  wending mag geven, omdat je daar zin in hebt.

Zou u ook nog voor hele jonge lezers willen schrijven?                                                                                                      Vorig jaar zijn er van mij twee boekjes in de serie Villa Dierenparadijs verschenen voor kinderen vanaf acht jaar. Dat vond ik heel leuk om te schrijven, maar voor veel jongere kinderen wordt het denk ik moeilijk. Je hebt schrijvers die dat heel goed kunnen, een verhaal op een Avi schrijven voor kinderen van vijf of zes jaar. Daar ben ik denk ik niet zo goed in.

Heeft u schrijftips?                                                                                                                                                                          Ik heb niet echt schrijftips. Iedereen doet het anders. Het enige wat ik als tip kan geven is dat je het best eerst het verhaalidee in het kort kunt opschrijven en dan aan het boek beginnen. Ik begin vervolgens gewoon aan het begin en schrijf door tot het eind, maar ik weet ook dat er schrijvers zijn die eerst alle hoogtepunten in een  boek schrijven en ze daarna aan elkaar verbinden. Het is maar net wat je fijn vindt.

Waarom schrijft u in de gouden paardenreeks vanuit de gedachten van het paard?                                                    Daar ben ik mee begonnen, omdat ik geen paardenboek wilde schrijven zoals er al zoveel zijn. Ik wilde dus geen boek schrijven over een meisje op de manege of een meisje dat op ponykamp gaat. Het leek me leuker om het verhaal eens om te draaien en te vertellen hoe een paard op een manege of op een ponykamp tegen een meisje aankijkt.

Op welke manier heeft u gewerkt aan het boek over Ravenhorst? Moest u bijv. veel onderzoek doen?                          Dat verhaal wilde ik heel graag schrijven, omdat het tegen me ‘schreeuwde’ dat ik het moest schrijven. Ik woonde jaren naast de Ravenhorst en het verhaal rond het voormalige kasteel vond ik zo spannend, daar moest ik gewoon mee aan de slag. En ja, dan moet je heel veel onderzoek doen. Niet alleen over de familie die er woonde en over hoe Winterswijk er in die tijd uit zag, maar ook over allerlei andere zaken.. Bijna in elke zin stond wel een vraagteken. Ik schreef bijvoorbeeld ergens dat de modder in de klompen van Aelwijn liep. En dan vraag je je dus af of er in die tijd wel klompen werden gedragen en dat moet je dan opzoeken. Wel heel leuk om te doen, hoor! Ik heb er in elk geval een heleboel van geleerd over bijvoorbeeld hoe het er in Gelderland in die tijd aan toe ging.

Komt er een vervolg op Het geheim van de Ravenhorst?                                                                                                        Er komt geen vervolg op ‘Het geheim van de Ravenhorst’, maar ik heb wel een nieuwe historische jeugdroman geschreven. Dat heet voorlopig nog ‘Turf en kalk’. Het verhaal speelt zich af in het begin van de negentiende eeuw en gaat over een arm Amsterdams gezin, dat met behulp van de dominee wordt uitgekozen om te verhuizen naar de koloniën van de Maatschappij van Weldadigheid in Drenthe. Vlak voor hun vertrek komt echter de moeder van het gezin te overlijden. De vader, die verslaafd is aan alcohol, besluit om met zijn twee kinderen toch de oversteek over de Zuiderzee te maken. Ze komen in de kolonie terecht op een collectieve boerderij, waar ze eerst moeten laten zien dat ze het werk aankunnen, maar al snel gaat het mis. De vader pleegt een 'misdaad', wordt opgepakt en veroordeeld. Het gezin wordt overgebracht naar de strafkolonie 'De Ommerschans'. Daar blijkt een van de wijkmeesters een oude bekende van de vader. Die wijkmeester zorgt ervoor dat de vierjarige dochter van het gezin buiten de kolonie wordt geplaatst. Om haar te zoeken en om te voorkomen dat het opnieuw mis zal lopen, besluiten de vader en de zoon te deserteren (= ontsnappen). Ze komen in veenkolonie Dedemsvaart terecht en gaan daar aan de slag als turfstekers. Ze komen in contact met Baron van Dedem, die het kanaal laat graven. De zoon sluit vriendschap met de zoon van de baron en samen smeden ze een plan om de vader te helpen, want die blijkt al heel lang een geheim met zich mee te dragen.

Zou u ook een dierenpension willen beginnen zoals de moeder van Mees en Merel ?                                                          Ik houd enorm van dieren en een dierenpension zou ik heel leuk vinden, maar ik denk dat het aantal dieren dat hier op de boerderij bleef in hoog tempo zou toenemen…

Zijn er dingen in uw boeken die u zelf heeft meegemaakt?                                                                                                    Ja, ik gebruik regelmatig dingen die ik zelf heb meegemaakt, maar ik pas ze wel altijd wel een beetje aan om het goed in het verhaal te laten passen.

Welk boek van u zelf vindt u het mooist/leukst/grappigst?                                                                                                  Dat is een gemene vraag! Ik heb alle boeken geschreven en houd van allemaal, maar als ik toch een boek zou moeten noemen, dan toch ‘Het geheim van de Ravenhorst’. Ook omdat het zo anders is dan alle andere boeken.

Op welk personage uit uw boeken lijkt u het meest?                                                                                                            Heel veel personages hebben wel iets van mij, maar ik denk dat ik nog het meest lijk op Lotte, in ‘Het vuur van Bajka’.

Hoe belangrijk vindt u de kaft en illustraties van een boek?                                                                                                Héél belangrijk! Ik heb in de loop der jaren wel gemerkt dat kinderen een boek in een winkel of bij de bieb oppakken als ze de illustratie op de kaft aansprekend vinden. Dat is echt het allereerste. Pas dan lezen ze de iets van de flaptekst en besluiten ze of ze een boek willen hebben of lezen. Ik ben daarom zo super blij met de illustraties op de covers van de Gouden Paarden-serie. Ze worden gemaakt door de Groningse kunstenaar George Schriemer en ik vind ze echt geweldig.

Waarom is lezen zo belangrijk?                                                                                                                                                    Er zijn een heleboel redenen waarom lezen belangrijk is. Als je niet goed een boek kunt lezen, dan mis je een heleboel. Niet alleen omdat het heerlijk is om jezelf in een boek te verliezen, maar ook omdat het dan moeilijker wordt om een verhaal in je op te nemen. Het geheel te overzien. Bovendien ga je zelf beter schrijven, als je veel leest. Fijn als je bijvoorbeeld een sollicitatiebrief moet schrijven of een rapport of verslag.

Welke boeken las u vroeger zelf graag?                                                                                                                                      Ik las veel, want mijn moeder was hoofd van de bibliotheek en zij nam altijd boeken voor me mee. Ik genoot van de boeken van Thea Beckman, Anke de Vries, Jan Terlouw, Tonke Dragt, Roald Dahl. En dat doe ik nog. Maar ik las natuurlijk ook veel paardenboeken, met name uit de serie van ‘De Zwarte hengst’ en Jacky en Jill.

De boekenplank van Christine Linneweever: Welke boeken leest u zelf graag?                                                                  Ik lees nog altijd heel veel kinderboeken. Gewoon omdat ik nieuwsgierig ben naar wat collega-auteurs schrijven. Vaak historische verhalen van bijvoorbeeld Bianca Mastenbroek, Jacques Vriens, Joke Eikenaar en Linda Dielemans. Daarnaast geniet ik enorm van historische romans voor volwassenen, boeken van bijvoorbeeld Simone van de Vlugt, Suzanne Wouda, Jacqueline Zirkzee, Leendert van Wezel. Maar ik vind allerlei andere genres ook heel leuk, hoor. Ik lees ook graag af en toe een thriller of een romantisch verhaal.

Is er nog iets anders dat u aan de lezers kwijt wilt?                                                                                                                  Ik hoor vaak dat kinderen zelf ook heel graag verhalen schrijven en dat vind ik geweldig! Ik ben zelf pas heel laat begonnen met schrijven, maar ik denk dat je er niet jong genoeg mee kunt beginnen. Gewoon blijven doen, tot je een verhaal hebt geschreven waarvan je vindt dat iedereen het zou moeten kunnen lezen.